Szkoła jest miejscem, w którym wspólnie spędzony czas jednoczy wszystkich uczniów. Szkoła to również tradycje i obrzędowość, poczucie wspólnoty.
A dzieje się tak między innymi za przyczyną obchodzonych przez społeczność uczniowską uroczystości. Jedną z nich jest Dzień Patrona.
Patron szkoły to osoba, której życie i działalność służą pokoleniom. To autorytet reprezentujący treści i wartości bliskie dzieciom i młodzieży. Każdego roku, w maju społeczność naszej szkoły szczególnie celebruje dzień oznaczony w naszym kalendarzu jako Święto Patrona Szkoły.
W związku z przeżywanym czasem pandemii nie możemy spotkać się na uroczystym apelu w szkole i dlatego tegoroczne obchody podobnie jak w zeszłym roku zostały zorganizowane zdalnie.
Klasy na zajęciach z wychowawcą rozmawiały o naszej wybitnej poetce. Została przypomniana jej biografia a uczniowie przygotowały piękną gazetkę klasową. Klasa II recytowała wiersze, które zilustrowała na plastyce.
(Efekty prac zostały zamieszczone w zakładce: „Z życia naszej szkoły”).
Patronka naszej szkoły to polska poetka, prozaik, krytyk i publicystka. Jest wybitną postacią w polskiej literaturze, zwłaszcza tej adresowanej do dzieci.
Wciąż aktualny pozostaje najkrótszy program wychowawczy stworzony przez poetkę:
„Szanuj, drogie dziecię moje, w małym ziarnku przyszłe plony.
W małej kropli – przyszłe zdroje, w szelągu – miliony.
Czcij Ojczyznę zawsze, wszędzie, choć los na nią gromy miota.
Nie zmoże jej, gdy żyć będzie polski język, polska cnota”.
(Wstań o dziecię...)
Biografia Marii Konopnickiej to przykład odwagi życia w trudnej epoce, bez niepodległości. Konopnicka porusza serca wrażliwością, pokazuje gorzką prawdę o czasach i ludziach. Z miłością pochyla się nad dzieckiem, jego małymi i dużymi dramatami, uczy i wychowuje, ale także bawi i wzrusza.
„Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów żeś z tego łanu żyta,
Żeś z tych łąk, co pachną miodem;
Mów, że jesteś z takiej chaty,
Co Piastowską chatą była..."
Cytat z „A jak ciebie kto zapyta”
Najpiękniejsze wiersze dla dzieci zostały wydane w zbiorze "Co słonko widziało". W swoich utworach poetka uczyła dzieci wrażliwości, ukazywała piękno przyrody, rozbudzała szacunek do ziemi ojczystej. To właśnie ona napisała słowa "Roty":
"Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep piastowy..."
(Rota)
Wiersze Marii Konopnickiej mienią się różnymi kolorami – są wesołe i zadumane, uczą i wzruszają, pokazują piękno świata.
"Ile światła w twojej duszy,
Tyle słonka świecić będzie;
Tyle ziarna kłosy dadzą,
Ile potu na twej grzędzie!
Dobra dola tym się znaczy,
Co miłują ziemię matkę…"
(A jak Ciebie kto zapyta)
Wielkość dzieł M. Konopnickiej stawia ją w rzędzie najwybitniejszych postaci historii literatury i kultury. Problemy, które podejmowała, nadal są aktualne, dlatego z dumą co roku obchodzimy dzień Patrona naszej szkoły - Marii Konopnickiej, wierząc, że utwory poetki wciąż będą uwrażliwiały i budziły w młodym pokoleniu umiłowanie i przywiązanie do Ojczyzny, o której tak pięknie pisała:
„Ojczyzna, to ta ziemia droga, gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga, gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła w polskiej mnie mowie pacierza uczyła”.
Dzisiejsze święto obchodzone w tak trudnym dla nas wszystkich okresie, w czasie pandemii, ukazać ma Marię Konopnicką nie tyle jako autorkę wierszy dla dzieci, ale także jako kobietę, która wykraczała poza ramy swojej epoki…